In mijn vorige post heb ik al aangehaald dat de volgende
over het wijs omgaan met media zou gaan. Media heeft verschillende
mogelijkheden en heel wat toepassingen om educatief ervan gebruik te maken in
de klas. Er schuilen echter ook heel wat gevaren achter, waarvoor we onze
doelgroep moeten waarschuwen. Hoe ouder het kind wordt, hoe groter en
belangrijker de digitale wereld voor de jongeren wordt. Ouders zijn ook een
belangrijke schakel in dit proces en kunnen ingezet worden in de begeleiding
van hun kinderen wanneer ze gaan surfen op het internet. Bovendien gaan de
ontwikkelingen op het gebied hiervan zo snel dat ouders vaak niet meer weten
wat hun kind doet en meemaakt op het wereldwijde web.
Eerst en vooral moeten we de leerlingen goed begeleiden
wanneer ze de eerste keer gaan surfen op het internet om te verzekeren dat
ze enkele basisprincipes kennen. Bij deze eerste kennismaking is het naar mijn
mening aangeraden dat ook ouders of leerkrachten hier een oogje in het zeil
houden. Hierbij denk ik dan aan het inloggen op een educatieve website of het
aanmaken van een account op sociale media. Het is vooral belangrijk dat de
leerlingen weten wat ze aan het doen zijn en begrijpen dat alles op het
internet ‘plakt’ (het kan niet even snel verwijderd worden). Om ouders beter te
kunnen begeleiden heeft het Vlaams Kenniscentrum voor Mediawijsheid geld
vrijgemaakt voor de ontwikkeling van een online platform over mediaopvoeding
voor ouders. Dit project is opgedeeld in drie grote kernen: een eerste luik
over mediawijs opgroeien in het algemeen, de specifieke problematiek van
cyberpesten en een derde luik over videogames en hoe ouders kunnen omgaan met
gamen.
Persoonlijk denk ik dat het tweede luik een belangrijk
aspect kan zijn om als leerkracht in het secundair onderwijs aandacht aan te
besteden. Men heeft immers kunnen vaststellen dat hoewel de meeste tieners de
nieuwe technologieën op een positieve manier gebruiken voor hun schoolwerk of
voor sociale contacten, er toch ook een kleine groep is dewelke emotioneel
gekwetst wordt door hun leeftijdsgenoten. Vroeger bleef het pesten beperkt tot
op het schooldomein, maar nu wordt het omvangrijker en kan het het slachtoffer
achtervolgen tot ver buiten de schoolmuren. Cyberpesten is volgens de
geraadpleegde bron een vorm van pesten waarbij er gebruik wordt gemaakt van
internet of mobiele telefonie. Deze worden dan gebruikt om kwetsende
boodschappen naar iemand te versturen of om kwetsende dingen (bijvoorbeeld foto’s)
over iemand te verspreiden. Ondanks dat we vaak denken dat alleen maar internet
onder de noemer van cyberpesten wordt geplaatst, is ook de gsm een middel dat
door de pesters kan gehanteerd worden. Het is ook belangrijk om te weten dat de
term cyberpesten pas gehanteerd wordt wanneer beide partijen jongeren zijn. Ook
spreekt men pas van pesten als de handeling herhaaldelijk optreedt en niet
eenmalig.
Nuttig om te vermelden, is dat als een volwassen persoon een
jongere probeert te manipuleren of te dwingen tot seksuele handelingen door gebruik
van het internet dat dit niet onder de noemer van cyberpesten wordt geplaatst. Toch
kan het cyberpesten een aanleiding zijn tot misbruik door volwassenen, omdat
beide elementen vaak met elkaar verweven zijn.
Uit een grootschalig onderzoek in Vlaanderen is gebleken dat
ongeveer één op tien jongeren in het recente verleden te maken heeft gekregen
met cyberpesten. Met deze harde realiteit wil ik aan de slag en als leerkracht
een verschil proberen te betekenen voor mijn leerlingen die te maken hebben (gehad)
met cyberpesten. Zowel het slachtoffer als de pester dienen ondersteund te
worden in dit proces. Enerzijds wil ik mijn leerlingen duidelijk maken dat ze
goed hun privacyinstellingen moeten bewaken om te verhinderen dat ze ongewenst in
contact komen met vreemden. Verder wil ik ook al mijn leerlingen duidelijk
maken dat ze moeten opletten met het doorgeven van vertrouwelijke informatie aan
personen die ze minder goed kennen. Anderzijds wil ik ook een gesprek aangaan
met de partijen om zo een manier te vinden om hen opnieuw te verzoenen. Helaas
heeft deze problematiek zo’n prominente plaats gekregen in onze maatschappij
dat er naar mijn mening meer nodig is dan alleen te werken met de klasgroep.
Bijgevolg ben ik ervan overtuigd dat het nuttig kan zijn om een workshop te
organiseren hieromtrent voor alle leerlingen, zodat dit ook makkelijker
bespreekbaar wordt voor hen.
Dit kort filmfragment kan dienen als een korte inleiding om
de problematiek bespreekbaar te maken in de klas.
Tot snel!
Groetjes Caroline
Geraadpleegde bronnen:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten